Slakken en mulchen

Slakken kunnen heel wat schade aanrichten in de tuin. In de moestuin zijn er maar weinig gewassen die niet door slakken gegeten worden. Zelfs aan aardappelplanten durven ze wel eens zitten.

Als je problemen hebt met slakken dan wordt wel eens aangeraden geen bodembedekking toe te passen. Vanuit mijn ervaring blijkt dit niet helemaal te kloppen.

De afmetingen van het mulchmateriaal bepalen de bruikbaarheid ervan bij slakkenvraat.

Ik heb eens bij wijze van experiment drie soorten bodembedekking toegepast op het pompoenenperceel met een oppervlakte van 75 m². Ik heb hierbij gazonmaaisel, droge herfstbladeren en verdroogd en niet verkleind siergras en riet gebruikt. Deze materialen werden aangebracht kort na het uitplanten van de pompoenen. De herfstbladeren en siergrassen boden voor de slakken een ideale schuilplaats van waaruit ze hun strooptochten kunnen aanvangen. Gazonmaaisel dat in een dunne laag is uitgestrooid, vormt na verloop van enkele weken een dunne film op de bodem. Deze is voor de slakken min of meer ondoordringbaar en biedt geen geschikte schuilplaats. Op de plaatsen waar de bodem bedekt was met de bladeren en de siergrassen bleek het inzetten van bv. een slakkenkorrel (met als actieve stof het voor het milieu onschadelijke ijzerfosfaat) geen effect te hebben. Deels kwamen de korrels onder de bladeren te zitten (o.a. door het toedoen van vogels) of hadden de slakken de mogelijkheid om de planten te bereiken zonder op hun weg de slakkenkorrels tegen te komen en te kunnen nuttigen. Bij gazonmaaisel is dit veel minder een probleem. Aangezien de korrel ook op het maaisel gelegd kan worden (enkele weken na aanbrengen van het maaisel). De korrels blijven op de laag liggen en de slakken zijn verplicht om over de maaisellaag te kruipen om hun kostje te bereiken.

Wat met ruwe materialen ?

Gehakseld hout blijkt ook slakken niet echt tegen te houden. Ik had bv. een boord met kruiden aangeplant op een plaats die jaren bedekt was met gehakseld hout. De ruimte rond de aangeplante kruiden was met haksel bedekt over een minimum afstand van 1 tot 3 meter. Toch hebben de slakken hun weg gevonden tot de planten.

Alternatieven: strooisel van hennep, vlaslemen en koolzaad

Als je geen gazonmaaisel ter beschikking hebt, kan je voor kleinere oppervlakten gebruik maken van strooisel dat in de handel verkocht wordt. Vlaslemen en koolzaadstrooisel hebben wel als nadeel dat deze zaden bevatten van vlas resp. koolzaad. Vlaslemen is zeer fijn versnippert maar bevat wel redelijk veel vlaszaden: dit geeft een 100-tal vlasplanten per m² bij een laagje van 1 cm dik. Koolzaadstrooisel is iets groter maar bevat minder zaden: een 10-tal planten per m². Om deze reden zijn deze materialen minder geschikt als mulchmateriaal. Hennepstrooisel is ook fijn versnipperd maar heeft dit nadeel niet. Het is wel een stuk duurder dan de 2 vorige materialen.

Mijn conclusie is dan ook dat in het geval er een probleem is met slakken in de moestuin enkel bodembedekking met grasmaaisel (of hennepstrooisel) aan te raden is. In het geval de beplanting bestaat uit planten die niet belaagd worden door slakken maakt het type bodembedekking uiteraard niet zoveel uit. Wil dat zeggen dat ik verder geen bodembedekking toepas ? Buiten de moestuin pas ik deze wel toe hierbij een beetje rekening houdende met de schade door slakken minder dramatisch is. Alle slakken weg krijgen is toch een onbegonnen zaak (want dan komen ze van buitenaf toch weer terug). En de talrijk aanwezige kikkers en de egel mogen ook nog wel iets hebben. De kikkers weten de talrijk toegepaste vormen van mulching wel te waarderen.